چرا بانکها زیان انباشته دارند؟

زیان و یا سود فرمول حسابداری است که میتواند به هر طرف بچرخد و درواقع یک بازی سیاسی است تا یک رقم حسابداری. همین که بانکها موقع انجام ماموریت خود اعلام زیان سنواتی می کنند نشان خیانت حسابداران است. مانند سگ تازی که به هنگام شکار دستشویی اش می گیرد! بانکها هم درست موقعی که امر به وظایف ذاتی می شوند به زیان سنواتی اشاره می کنند. که آنهم ساخته و پرداخته حسابسازان با رشوه های کلان است.  

عدالت در پرداخت فقط با حذف نجومی بگیران

همه کارمندان و کارگران از حقوق دریافتی خود ناراضی هستند برای چه؟ برای اینکه خود را با نجومی بگیران مایسه می کنند و اگر نجومی بگیر وجود نداشته باشد جامعه به اطمینان و راحتی می رسد. به همین دلیل گفته می وشد که خیانت حسابداران در برنامه  بودجه و دولت همین است که دولت سرنا را از سر گشادش می زند یعنی دنبال این است که کف حقوق را بالا بیاورد  در حالیکه هرچقدر کف حقوق را بالا بیاورد به یکصدم نجومی بگیرها نمی رسد و نارضایتی و نا عدالتی همچنان باقی خواهد ماند. نه تنها نجومی بگیران عامل بی عدالتی هستند شکاف بین سطح و سقف قانونی حقوق هم باعث بی عدالتی است چرا که حداکثر حقوق 13برابر حداقل حقوق است و این یعنی آپارتاید و تبعیض و بی عدالتی . 

جریان فاسد نهاده های دامی

خیانت حسابداران در هیچ کجا ثبت نشده و نمی شود تا آنان بتوانند هر نعمتی را نقمت معرفی کنند و هر پیشرفت و در امدی را زیان و خسارت، و جای شهید و قاتل را در اقتصاد ایران تعویض نمایند. یک نمونه از انان درآمد های نفتی است، که آنها آرزو می کنند که کاش ایران نفت نداشت! 

یارانه ارزی حق مسلم

یارانه ارزی بطور دقیق یعنی پرداخت صد دلار ماهانه، به هر نفر که در اصل 50برابر یارانه فعلی می شود و 10برابر یارانه روزی که تصویب شد هم هست.از نظر شرعی هم واجب است، یعنی از جمله مسلماتی است که بودجه را حلال می کند. زیرا بودجه حرام برداشت از جیب مردم (مالیات) برای حق الزحمه های حاکمیت( هزینه های جاری) و حتی برداشت از  انفال و اموال عمومی و درآمد های نفتی برای پرداخت حقوق های نجومی است. اما بودجه حلال این است که اموال عمومی بین عموم تقسیم شود نه اینکه تیول دولت باشند، 

هزینه های واقعی و در آمد های خیال

سختکوشی هزینه ها را هم زیاد می کند و گرانی بیشتر می شود! زیرا برخلاف تصور برخی ها، این نوع حرکتها هزینه های واقعی دارند ولی در امد آنها خیالی است. مثلا سفر های استانی هزینه های واقعی سنگینی بر دوش دولت وارد می کند در حالیکه نتیجه آن مشخص نیست. حد اقل هزینه ها هم باشد هرچه اعضا هیات دولت و هیات همراه بیشتر باشد به استانداری ها هزینه بیشتری تحمیل می کند و آنها هم با درصدی اضافه تر صورتحساب را برای ریاست جمهوری می فرستند. اگر 31 استان هزینه سفرهای استانی اش یکجا جمع شود و به حضور رئیس جمهور داده شود خواهد فهمید که یعنی چه.