بورس حق البانک است

بورس مهمترین معضل اقتصاد ایران ست که با کپی برداری ناشیانه از بورس نیویورک، فعالیت خود را شروع کرده و بدون هماهنگی با اقتصاد ایران، آن را به بیراهه کشیده. بطوری که انتظار مردم ایران از بورس بعنوان، بانکهای ربوی شده است یعنی مردم انتظار دارند: سود بدون ریسک آنهم بالاتر از بانکها به انها داده شود، و در صورت زیان، دولت با همان نرخ بالا آن را جبران کند. در حالیکه مفهوم بورس جدای از بانک  و بیمه است. کسی که در بورس سرمایه گذاری می کند، با احتمال سود و ضرر روبرو است. زیرا سهام کارخانجاتی را می خرد که نمی داند: در اینده چه وضعی خواهند داشت. اما در ایران بانکها وارد شده اند و شرکت های سرمایه گذاری تشکیل داده، سهام شرکتهایی را که سود آور است می خرند، و جایی برای سهامدار خرد نمی ماند. یا اینکه شرکت های مشاوره ای درست کرده اند که سهامداران خرد را گمراه کند. زیرا مشاوران موظف هستند شرکتهای سود اور را برای خود بخرند، و بقیه را به مردم معرفی نمایند. پس مشتریان بورس با واسطه یا بدون واسطه بانکداران هستند.  به همین دلیل هم بانکها و هم بورس به دام رباخواری افتاده اند. لذا مجلس و دولت بدانند که بورس حق الناس نیست بلکه حق البانک است. و بانکها پشت سر این بازی های رانتخواری هستند. ممکن است که افرادی هم اعلام کنند که شخصی هستند و برای در امد خانواده به این کار وارد شدند ولی توصیه همیشگی بانک مرکزی این بوده که حتما با شرکت های سرمایه گذار بورس مشورت نمایند. یا اینکه تصور شود که سوبسید دولتی به سهامداران عادی مثل سهام عدالت می رسد.